Alsdan
We waren nu voor de vierde
achtereenvolgende eeuw op zee
en wisten dat de ijskappen
nagenoeg geheel gesmolten waren.
Bij de bemanning was er verlangen
naar weerzien met het oude Europa.
Toen we besloten hadden
de koers te verleggen
was het eerste dat we zagen
de lage krijtkust van het eilandje Kent.
De vuurtorenwachter die ons begroette,
vertelde een eenzame nazaat te zijn
van de burgemeester
van de verdronken stad Londen.
Gewoontegetrouw maakten we
van hier een slag noordoost,
maar dagenlang was geen land te bezeilen.
Dan zagen we de Grebbegronden passeren,
waar vissen de mensen herdachten.
De wind zat in een ongewone hoek
en wij leerden dat bij Lobith
de Rijn hoogstens binnenstroomt
in een zee,
die bovendien niet meer de onze was.
Bij zachte Limburgse schorren
poogden we herhaaldelijk hoogte te krijgen
van de doorvaartdiepte.
Vage kuststreken passeerden
en bij wat wel Ardenner fjorden leken,
kregen we het gevoel
heel erg ver van huis te zijn geraakt.
Mist, langdurige mist doorstonden we
met visioenen van vissers
die schotelantennes vingen.
Na dagen hoorden we roepen,
waar meer dan één woord Frans bij was.
We volgden deze loodsbootschipper
en mijn stuurman meende zelfs
hem te herkennen, van later.
De Franse matroos daar aan boord
sprak daarentegen Fries,
wat niemand van ons
echter nog verbaasde.
Toen de Parijse havenlichten opdoemden,
ontroerde ons dat méér
dan we elkaar zeiden.
Wij waren van ver gekomen
en wij waren vermoeid.
En we hadden dringend behoefte
aan nieuwe zeekaarten.
G.R.
meer nautische gedichten

We are dealer of SHIPSONIC. Learn more on how to prevent algae build-up on your ship's hull with the ultra sonic transducer of SHIPSONIC.
|